Οκτώβριος 2013
Σαν χώρα είμαστε πιο παχύσαρκοι από ποτέ και συνεχίζουμε την ανοδική πορεία. Έχουμε κερδίσει το αρνητικό ρεκόρ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, καταγράφοντας ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων ελλήνων 42%! Το πιο σημαντικό και θλιβερό είναι πως και τα ελληνόπουλα έχουν τη δική τους πρωτιά με περισσότερα από 4 στα 10 να είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα (ποσοστό που φτάνει το 44%, εκ των οποίων το 11,2% είναι παχύσαρκα).
Σαν χώρα είμαστε πιο παχύσαρκοι από ποτέ και συνεχίζουμε την ανοδική πορεία. Έχουμε κερδίσει το αρνητικό ρεκόρ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, καταγράφοντας ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων ελλήνων 42%! Το πιο σημαντικό και θλιβερό είναι πως και τα ελληνόπουλα έχουν τη δική τους πρωτιά με περισσότερα από 4 στα 10 να είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα (ποσοστό που φτάνει το 44%, εκ των οποίων το 11,2% είναι παχύσαρκα).
Παρόλα αυτά, είμαστε άξιοι πρεσβευτές της ξακουστής μεσογειακής διατροφής του "παν μέτρον άριστον". Τα τελευταία χρόνια έχουμε εισάγει επιτυχώς και τη σύγχρονη αμερικανική διατροφική κουλτούρα, συμμετέχοντας σε έναν παραλογισμό χιλιάδων προϊόντων και σκευασμάτων που διαφημίζονται ως τρόφιμα κατάλληλα για τον άνθρωπο, μετατρέποντας τους περισσότερους έλληνες εθισμένους σε χημικές ουσίες που ούτε καν φαντάζονται. Μετά όλοι ψάχνουμε μαζί να βρούμε την αιτία και τη λύση για τη παχυσαρκία.
Νέες έρευνες αποκαλύπτουν ότι τα γλυκά-επιδόρπια, τα αναψυκτικά, τα αλκοολούχα ποτά και οι συσκευασμένοι χυμοί φρούτων αποτελούν περίπου το 30% των συνολικών θερμίδων που καταναλώνουν οι σύγχρονοι έλληνες. Αυτές οι κενές θερμίδες σε συνδυασμό με την αυξημένη κατανάλωση ζωικών προϊόντων, χημικών συντηρητικών, τοξικών φυτοφαρμάκων και γενετικά τροποποιημένων προϊόντων έχουν οδηγήσει στη σταδιακή επιδείνωση της υγείας μας συνολικά σαν χώρα. Τα νούμερα τα λένε όλα:
Είναι τρελό να θεωρούμε, ότι αν συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα ακριβώς που κάναμε όλο αυτό το διάστημα, θα επιφέρει διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που ήδη έχουμε δημιουργήσει και θα βελτιωθεί η υγεία μας. Για να κερδίσουμε πίσω την υγεία μας, πρέπει να γίνουν αλλαγές γενικότερα στον τρόπο ζωής που ο καθένας μας ακολουθεί, καθώς και στο τρόπο με τον οποίο έχει συνηθήσει να σκέφτεται. Αυτό βέβαια μόνο εύκολο δεν είναι, γιατί δεχόμαστε ένα ατελείωτο μπαράζ από αντικρουόμενες απόψεις και διαφορετικές προσεγγίσεις, σχεδόν σε κάθε πτυχή της επιστήμης της διατροφής. Ειδικότερα σε ότι αφορά τον έλεγχο του βάρους, τα πράγματα αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση.
Κάθε λίγα χρόνια μια καινούρια έρευνα δημοσιεύεται, η οποία δίνει υπόβαθρο σε θεωρίες και αναθεωρήσεις. Ορδές επιστημόνων, διατροφολόγοι, γιατροί, "θεραπευτές" όλων των ειδών γεμίζουν βιβλιοθήκες με πειστικές ιστορίες για τις μοναδικές αρετές των βιταμινών, των ενζύμων, των απαραίτητων λιπαρών, των αντιοξειδωτικών ή κάποιου άλλου μαγικού χαπιού που θα βελτιώσει όλα τα θέματα υγείας, βάρους και πρόωρης γήρανσης που αντιμετωπίζουμε. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πως η αναζήτηση της εύκολης λύσης από το μέσο άνθρωπο, έδωσε περιθώριο κέρδους σε προϊόντα-"τρόφιμα" που υπόσχονται ότι προσφέρουν τη λύση απλά καταναλώνοντας τα. Έχει αναπτυχθεί μια μεγάλη βιομηχανία παραγωγής συμπληρωμάτων, "υπερτροφών", προγραμμάτων διατροφής, υποστηρικτικών σεμιναρίων, προπαρασκευασμένων γευμάτων και αρκετών άλλων μαγικών συνταγών ενώ το πρόβλημα κυριολεκτώντας πλέον, αρχίζει να διαιωνίζεται.
Κοιτώντας αποσπασματικά να διορθώσουμε ένα πρόβλημα, αυτό που καταφέρνουμε είναι απλά να το συγκαλύψουμε. Αυτός ο αποσπασματικός τρόπος σκέψης και προσέγγισης δεν εστιάζει στο τρόφιμο αλλά στα συστατικά του. Επίσης δυσκολεύεται στο να ξεχωρίσει τη πραγματική υγεία από το νιώθω καλά, φαίνομαι καλά. Εκθειάζει τα θρεπτικά συστατικά σαν ένα είδος μόδας, μαζί με τη βοήθεια και συμμετοχή των διαφημιστικών και τη περαιτέρω προώθηση γιατρών και ειδικών διατροφής.
Ο μέσος άνθρωπος, σαν κάποιος που έχει ακούσει τον έναν μόνο σε μια διαφωνία δύο ατόμων, βγάζει συμπεράσματα και παίρνει αποφάσεις, βασισμένες στην ημιτελή εικόνα που του έχει δημιουργηθεί. Η παραπληροφόρηση που δημιουργείται από τους "ειδικούς διατροφής", οι οποίοι καθοδηγούν με βάση το δικό τους αποσπασματικό τρόπο σκέψης τον οποίο διδάχθηκαν, είναι φυσιολογική και μπερδεύει το μέσο άνθρωπο.
Αν προσεγγίσουμε τη διατροφή αποσπασματικά, για παράδειγμα αν μας ενδιαφέρει το ασβέστιο, αυτό που κάνουμε είναι να καταναλώσουμε τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο. Δε θα λάβουμε υπ’ όψιν μας τρόφιμα που προκαλούν απώλεια ασβεστίου ή παρεμβαίνουν στην απορρόφησή του. Δε θα ερευνήσουμε καλύτερα εκείνους τους παράγοντες του τρόπου ζωής που προκαλούν απώλεια ασβεστίου, ούτε εκείνους που την αυξάνουν. Αυτό που οι περισσότεροι πιθανότατα θα κάνουμε, είναι να διαλέξουμε ένα από τα πολλά συμπληρώματα ασβεστίου που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αποκλείεται να ενημερωθούμε για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η απομονωμένη πρόσληψη υπερβολικού ασβεστίου και σε καμία περίπτωση δεν έχουμε εκπαιδευτεί στο να ξεχωρίζουμε τη διαφορά στη βιοδιαθεσιμότητα ανάμεσα στα είδη του ασβεστίου.
Στη φύση το ασβέστιο (και όλα τα άλλα θρεπτικά συστατικά) έρχεται σαν ένα πακέτο από ένα ακριβή συνδυασμό, συνοδευόμενο από εκατοντάδες άλλα μικροστοιχεία τα οποία είναι σχεδιασμένα να καταναλώνονται όλα μαζί. Δεν γίνεται να αψηφήσουμε τη φύση και να δημιουργήσουμε 10 ή 20 θρεπτικά συστατικά απομονωμένα, χωρίς τους συμπαράγοντες που τα συνοδεύουν στη φυσική τους μορφή και να δημιουργήσουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μας λείπει πολύ γνώση και τεχνολογία για να μπορέσουμε να αναπαράγουμε επιτυχώς σε ένα εργαστήριο, την υπέροχη ισορροπία των θρεπτικών συστατικών που βρίσκονται μέσα στα ανεπεξέργαστα και ολόκληρα φυτικά τρόφιμα.
Οτιδήποτε άλλο εκτός από ολόκληρα και ανεπεξέργαστα φυτικά τρόφιμα, είτε είναι χυμοί, αφυδατωμένα συμπληρώματα, υγιεινά λίπη, σκόνες υπερτροφών κ.α. είναι απομονωμένα συστατικά που το μόνο που μπορεί να προσφέρουν είναι κορεσμό, υποβαθμισμένη θρέψη και απλά να ανακουφίζουν από τα συμπτώματα δημιουργώντας περαιτέρω ανισορροπίες στον ανθρώπινο οργανισμό.
iefimerida.gr
The 80/10/10 diet, Dr. Douglas N. Graham
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου